Tuesday, 10 December 2013

Suratan Yang Ku Pendam Selama ini

Kenapa Aku Suka Membuat Andaian Sendiri? Apakah Semua Ini, Aku Tidak Minta Semua Ini Kepada Diriku. Banyak Perkara Yang Tidakku Jangka Terjadi Kepada Diriku. Sekali Kali Aku Bertanya, Mengapa Aku? Kenapa Aku? Dan Bagaimana Caranya Untuk Aku Mengubah Perkara Yang Aku Sendiri Tidak Tahu Bagaimana Caranya Untuk Mengubah? Apakah Yang Perlu Ku Ubah Sedangkan Aku Pun Tidak Pasti Apa Yang Perlu Ku Ubah? Tetapi Jika Hanya Dibiarkan Perkara Ini Berlarutan, Adakah Aku Dapat Bertahan Dengannya Lagi. Selagi Itulah Aku Perlu Mengubah Perkara Ini. Aku Tidak Mahu Lagi Diriku Dikongkong Lagi. Sukakah Dirimu Apabila Dirimu Juga Dikongkong? Semestinya Tidak Suka Bukan Tetapi Kenapa Dirimu Tetap Mahu Mengongkong Diriku? Megapakah Dirimu Sengaja Membuat Aku Merasa Keperitannya? Aku Juga Mahu Hidup Bebas Dan Bahagia Seperti Orang Lain. Adakah Diriku Ini Tidak Layak Untuk Merasai Kebebasan Yang Sebenar? Ataupun Hidupku Ini Sudak Tidak Mempunyai Hak Untuk Bahagia? Apakah Semua Ini? Sampai Bila Harusku Berhadapan Dengan Semua Ini? Adakah Perkara Ini Harusku Hadap Sehingga Ke Akhir Hayatku? Adakah Aku Mampu Meneruskan Kehidupan Yang Sebegini Lagi? Kemana Semua Orang Yang Pernah Aku Sayang ? Kemana Semua Orang Yang Pernah Membuat Diriku Bahagia? Kemana Semuanya Menghilang? Mengapakah Orang Yang Aku Sayang Berubah Dengan Sekelip Mata? Mana Perginya Dirimu Yang Dulu? Kemana Menghilangnya Dirimu Yang Aku Sayang Dahulu? Inginku Jumpa Kebahagian Yang Ku Nanti-Nantikan Selama Ini. Adakah Kebahagiaan Akan Datang Kepadaku Ataupun Adakah Mungkin Kebahagian Ku Juga Akan Dirampas Oleh Orang Lain? Entah Mengapa Diriku Merasakan Sebegini. Ingin Ku Bertanya, Adakah Aku Ini Tidak Mempunyai Hati Dan Juga Perasaan? Aku Merasakan Jawapanku Tidak Kerana Semua Orang Melayanku Seperti Aku Adalah Seorang Manusia Yang Tidak Mempunyai Hati Dan Juga Perasaan. Kalau Aku Ada Hatipun, Adakah Mereka Semua Akan Melayanku Seperti Manusia Biasa Ataupun Sama Seperti Boneka? Aku Selalu Diperalatkan. Mengapakah Perkara Tersebut Terjadi Kepdaku? Adakah Disebabkan Aku Terlalu Bodoh Sehingga Aku Mudah Untuk Diperalatkan Dan Oleh Sebab Itu Jugakah Kepalaku Senang Sahaja Untuk Dipijak-Pijak Oleh Kakimu? Ataupun Mulutku Ini Yang Tidak Mampu Untuk Meluahkan Segala-Galanya Yang Sudah Terbuku Lama Dalam Hatiku Ini? Mulutku Ini Kadangkala Boleh Dikawal Tetapi Jangan Sampai Mulutku Ini Sudah Tidak Dapat Menerima Apa Yang Diarahkan Oleh Tuannya Sehingga Menaburkan Perkara-Perkataan Yang Sepatutnya Diperkatakan. Mengapa? Sudah Beberapa Kali Aku Bertanyakan Soalan Yang Sama. Adakah Aku Akan Merasakan Bahagia Jika Aku Berada Di Alam Khayalan Aku Sendiri? Adakah Kebahagiaan Akan Datang Kepadaku Jika Aku Berada Disana? Tetapi Kini Kakiku Berpijak Di Bumi Yang Nyata. Dunia Ini Adalah Realiti Bukanlah Alam Khayalan Dan Adakakah Mungkin Aku Sukar Untuk Menemui Kebahagian Aku Jika Aku Berada Di Alam Realiti Ini? Iniku Tanya, Apakah Yang Dimaksudkan Dengan Bahagia Yang Sebenar? Adakah Kita Bahagia Apabila Kita Mampu Ketawa? Entahlah Kerana Diriku Ini Pun Masih Belum Bertemu Dengan Bahagia Yang Sebenarnya. Apakah Pula Maksudnya Kebebasan Yang Sebenar? Adakah Jika Kita Berjaya Menggapai Awan Itu Sudah Dikata Kita Sudah Merasa Kebebasan? Sekali Lagi Aku Tidak Tahu Bagaimana  Rasanya Bebas Kerana Diriku Ini Tidak Pernah Merasakan Kebebasan Yang Sebenar. Inginku Sekaliku Bebas Terbang Di Awangan Seperti Burung Yang Terbang Bebas Tanpa Memikirkan Apa Masalah Yang Melanda Diriku. Tetapi Aku Pasti Perkara Itu Tidak Mungkin Terjadi Kerana Aku Adalah Manusia Yang Tidak Mempunyai Sayap. Adakah Perkara Ini Akan Aku Realisasikan Untukku Terbang Suatu Hari Nanti? Tetapi Aku Perlu Mengubah Sesuatu Perkara Dahulu Sebelum Ku Merealisasikan Impianku. Mengapakah Aku Sering Dipandang Hina Oleh Mata-Mata Yang Berdekatan Denganku? Adakah Diriku Ini Terlalu Hina Bagi Pandanganmu? Adakah Dirimu Terlalu Suci Sehingga Menganggap Aku Sebegitu? Kenapa Sering Aku Yang Ditindas, Dipijak? Adakah Aku Tidak Diperlukan Lagi? Adakah Aku Sudah Tidak Berguna Lagi? Adakah Dengan Kehadiran Aku Ini Hanya Memberi Beban? Adakah Aku Juga Yang Memberi Masalah Dalam Segala Perkara? Adakah Semua Salahku? Kenapa? Kenapa Semua Memandangaku Seperti Barang Yang Tidak Penting? Adakah Kehadiran Aku Selama Ini Tidak Beerti Pada Dirimu? Apakah Salahku Pada Dirimu Sampai Kau Melayanku Dengan Begini? Adakah Diriku Ini Telah Membuah Salah Sehingga Kau Memberikan Balasan Yang Tidak Dapat Ku Tahan? Tolong Katakan Pada Diriku Apakah Salah Diriku Sehingga Aku Sering Saja Diperkecilkan Oleh Dirimu. Adakah Diriku Ini Masih Kuat Untuk Mengharungi Semua Ini Dengan Iman Yang Kukuh? Aku Takut Imanku Tidak Kuat Lagi Untuk Mengharungi Semua Ini ..kalau ada salah silap dan terkasar bahasa harap diampunkan. sekian.. Assalamualaikum.. :D



No comments:

Post a Comment